برای اجرا بلند‌مدت گرهٔ خروج خود به حمایت اطرافیان خود نیاز خواهید داشت.
از این رو، Tor اهرمی به‌منظور کمک به شما برای تغییر سیاست‌های سازمانتان فراهم کرده است.
اگر مدیریت،یک جامعهٔ اینترنتی که به سایرین کمک می‌کند را یک مفهوم بیگانه در نظر می‌گیرد، یا اینکه با شرایط جدید به هنوان خطرهای امنیتی رفتار می‌کنند و به همه می‌گویند تا از آن خارج شوند، شاید یک رلهٔ Tor به شما کمک کند تا روی یک بحث تمرکز کنید و کسانی که مایلند برای تغییر سیاست به شما کمک کنند را پیدا کنید.
به‌طور خلاصه، اجرا یک گرهٔ خروج Tor نیاز دارد تا شما یک مدافع حفظ حریم‌خصوصی و ناشناسی در جهان باشید.
بهترین راهبرد به وضعیت شما بستگی دارد، اما در اینجا چند اشارهٔ کوتاه برای شروع کارشما آورده شده است.
(ما روی سناریو دانشگاه تمرکز می‌کنیم، ولی خوشبختانه شما می‌توانید آن را با وضعیت خود سازگار کنید.)
نخست، دربارهٔ سیاست استفاده مناسب از AUP دانشگاه خود یاد بگیرید.
به احتمال زیاد بیان آن مبهم است تا بسته به شرایط به آنها اجازه دهد چیزهایی را انکار کرده یا بپذیرند.
ولی ممکن است به‌شدت محدود‌کننده باشد («هیچ خدماتی از هیچ نوع مجاز نیست») که در این مورد راه سختی در پیش خواهید داشت.
دوم، دربارهٔ قوانین محلی خود در ارتباط با مسئولیت حقوقی ترافیکی که از رلهٔ Tor شما خارج می‌شود یاد بگیرید.
در ایالات متحده، به نظر می‌رسد که این‌ها عمدتاً DMCA و CDA هستند، و خبر خوب آن است که بسیاری از وکلا معتقدند که اپراتورهای گرهٔ خروج Tor با خود ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی در یک کشتی نشسته‌اند.
با قالب نامه پاسخ بنیاد مرزهای الکترونیکی به اعلانیه DMCA برای Tor آشنا شوید، که دربارهٔ سلب مسئولیت از ارائه‌دهندگان سرویس واضح است.
CDA شفافیت کمتری دارد چون پیش از پدیدار آمدن اینترنت مدرن نوشته شده بود ولی EFF و ACLU خوش‌بینانه هستند.
البته، باید بدانید که بدون هیچ سابقهٔ مشخصی (و حتی با وجود آن) ممکن است یک قاضی معین چیزها را آنطور که وکلا آن را انتظار دارند، تفسیر نکند.
در هر صورت، نکته کلیدی در اینجا آشنا‌شدن با قوانین و پیامدها و عدم قطعیت‌های آنها است.
سوم، دربارهٔ طراحی Tor یاد بگیرید.
نمای اجمالی طراحی، مقاله طراحی و پرسش‌های متداول را بخوانید.
برای مدتی روی IRC (irc.oftc.net - #tor-relays) وقت بگذرانید و بیشتر یاد بگیرید.
در صورت امکان، در یکی از سخنرانی‌های توسعه دهندگان Tor حضور پیدا کنید.
دربارهٔ انواع سازمان‌ها و افرادی که نیاز به ارتباط امن روی اینترنت دارند یاد بگیرید.
دربارهٔ Tor و مزایا و پیامدهای آن با دوستان و همسایگان خود صحبت کنید. سؤالات متداول سوءاستفاده ممکن است نقاط شروع مفیدی ارائه دهند.
چهارم، کمی دربارهٔ اصالت‌سنجی روی اینترنت یاد بگیرید.
بسیاری خدمات مرتبط با کتابخانه از نشانی مبدأ برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا مشترک اجازه دارد محتوای آنها را ببیند یا خیر استفاده می‌کنند.
اگر تمام فضای نشانی IP دانشگاه برای دسترسی به این منابع کتابخانه «مورد اعتماد» است، دانشگاه مجبور به کنترل شدید همهٔ نشانی‌های خود است.
دانشگاه‌هایی مانند هاروارد کار زیرکانه ای را انجام می‌دهند: دانشجویان و دانشکده اجازه دارند تا با داشتن روش‌هایی حقیقی برای اصالت‌سنجی -- مثلاً، پروانه‌ها، یا نام‌های کاربری و گذرواژه‌ها -- به سرور متمرکز هاروارد و از آنجا دسترسی به منابع کتابخانه داشته باشند.
بنابراین هاروارد نیازی ندارد تا دربارهٔ دیگر خدماتی که روی شبکه آنها اجرا می‌شوند نگرانی داشته باشد، همچنین از دانشجویان خارج از پردیس دانشگاهی و دانشکده نیز محافظت می‌کند.
از سوی دیگر، دانشگاه‌هایی مانند برکلی سطر «پروکسی ممنوع» را در سیاست‌های شبکه خود اضافه کرده‌اند، و در درگیری برای نظارت بر هر نشانی روی شبکه خود درمانده‌اند.
ما باید تمام این شبکه‌ها را تشویق کنیم تا به مدل اصالت‌سنجی سرتاسر روی بیاورند به‌جای اینکه درگیر این باشند که چه کسی آن طرف شبکه است.
پنجم، شروع کنید متحدانی را پیدا کنید.
چند استاد (یا رئیس دانشکده‌‌ای!) پیدا کنید که ایدهٔ حمایت از و/یا تحقیق در مورد ناشناسی در اینترنت را دوست دارند.
اگر مؤسسهٔ آموزشی شما دارای یک گروه تحقیقاتی بات‌نت است یا حملات اینترنتی را مطالعه می‌کند (مانند مؤسسهٔ فناوری جورجیا و دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو)، با آنها دیدار کنید و دربارهٔ تمام چیزهای ترسناک موجود روی اینترنت یاد بگیرید.
اگر یک مؤسسهٔ آموزشی حقوق در نزدیکتان دارید، استادانی که کلاس‌های حقوق اینترنت را آموزش می‌دهند را ملاقات کرده و دربارهٔ Tor و پیامدهای آن گفتگو کنید.
از همهٔ کسانی که ملاقات می‌کنید و این ایده را می‌پسندد، مشاوره بخواهید و سعی کنید تا جای ممکن متحدان خوبی در مکان‌های بیشتری داشته باشید.
ششم، به وکلای دانشگاه خود دربارهٔ Tor بیاموزید.
این شاید حرکتی خطرناک به نظر بیاید، ولی بهتر است تا دربارهٔ Tor با آرامش از زبان شما بشنوند، تا شنیدنش از یک غریبه در پشت تلفن.
به یاد داشته باشید که وکلا دوست ندارند شخصی که وکیل نیست به آنها بگوید قانون را تقسیر کنند، اما اغلب اوقات از شنیدن اینکه وکلای دیگر بیشتر تحقیق را انجام داده‌اند خوشحال می‌شوند. این جایی است که سؤالات متداول حقوقی بنیاد مرزهای الکترونیکی، در کنار ارتباطاتی که در مؤسسهٔ حقوقی پیدا کردید به درد می‌خورند.
سعی کنید تا این بحث‌ها را غیر رسمی و کوتاه نگه دارید-- یک نفر از شورای عمومی را به خوردن قهوه دعوت کنید تا دربارهٔ «چیزی خارق العاده‌ای که ممکن است بعداً بحثش پیش بیاید» صحبت کنید. اگر این کار شما را راحت‌تر می‌کند، مختارید یکی از متحدانی را که پیش‌تر یافتید با خود همراه کنید.
از داشتن ملاقات‌های رسمی یا بحث‌های طولانی ایمیلی اجتناب کنید و تصریح کنید که هنوز به نظر رسمی قانونی آنها نیاز ندارید.
به یاد داشته باشید که وکلا پول دریافت می‌کنند تا نه بگویند مگر دلیلی برای گفتن بله وجود داشته باشد بنابراین وقتی زمان آن فرا رسید تا نظر آنها را دربارهٔ اجرا یک گرهٔ خروج Tor بپرسید، مطمئن شوید که سؤال به‌صورت «آیا مشکل‌هایی در مورد مسئولیت حقوقی وجود دارد؟» نباشد بلکه به‌صورت «ما می‌خواهیم این کار را انجام دهیم، می‌توانید در اجتناب از مشکل‌های بزرگ به ما کمک کنید؟» سعی کنید جواب آنها را پیش‌بینی کنید و متحدانی را بین وکلایی که به مسئله شما اهمیت می‌دهند و مایلند کمک کنند پیدا کنید.
اگر نگرانی‌هایی دارند و سؤالاتی می‌پرسند که نمی‌دانید چطور جواب دهید، سعی کنید با آنها در رسیدن به جواب و راضی نگه داشتن آنها همکاری کنید.
دوست‌شدن با وکلا در روند آغازین موجب اجتناب از وضعیت‌هایی خواهد شد که آنها نیاز دارند تا دربارهٔ همه چیز یاد گرفته و در یک روز تصمیم بگیرند.
هفتم، به افراد امنیت شبکهٔ‌تان دربارهٔ Tor آموزش دهید.
در هر صورت شما نمی‌توانید گرهٔ خروج Tor خود را به مدت طولانی از آنها پنهان نگه دارید، و همانند وکلا، شنیدنش از زبان شما به مراتب بهتر است تا شنیدنش از یک غریبه روی تلفن.
از انگشت‌نما‌کردن آنها یا درخواست اجازهٔ رسمی خودداری کنید: اکثر افراد امنیت شبکه ایدهٔ Tor را در حد یک نظریه دوست دارند ولی نمی‌خواهند در موقعیتی قرار بگیرند که برای رلهٔ Tor شما «صدور مجوز» کنند.
آنها را برای یک قهوه بیرون برده و برایشان دربارهٔ Tor توضیح دهید و بگذارید بدانند که می‌خواهید یک سرور Tor اجرا کنید.
به صراحت روشن کنید که مایلید با آنها همکاری کنید تا از سوی آنها زحمت چندانی وجود نداشته باشد; برای نمونه، اگر خواستند می‌توانند شکایت‌ها را به‌صورت مستقیم به شما ارسال کنند.
این افراد تا پیش‌از این هم بیش از حد کار می‌کردند و هر چیزی که باعث شود باری از دوش آنها برداشته شود باعث خوشحالی همه خواهد شد.
شاید بخواهید آنها را از وجود روش‌هایی برای کاهش بالقوه شکایت‌های سوءاستفاده با‌خبر کنید، برای نمونه با اعمال محدودیت نرخ درخواست یا تا حدی محدود‌کردن سیاست خروج خود -- اما برای دادن پیشنهاد یا برداشتن این گام‌ها هیجان‌زده نباشید، چرا که آب رفته به جو بر نمی‌گردد.
همچنین باید در مورد اینکه آیا در سازمان شما محدودیت پهنای باند وجود دارد یا خیر اطلاع پیدا کنید.
(Tor می‌تواند رویکردهای محدودیت نرخ درخواست گوناگونی را رسیدگی کند، بنابراین آخر دنیا نیست).
در برخی موارد، شما باید با افراد امنیت شبکه پیش از صحبت با وکلا حرف بزنید; در برخی موارد، همچنان گروه‌های دیگری نیز وجود خواهند داشت که آموزش‌دادن و وارد‌کردن آنها به بحث حیاتی خواهد بود. باید به مرور زمان این مهم را نیز ایجاد کنید.
اگر مسئولان با دانشگاه شما به‌خاطر رویدادنگار‌ها ارتباط برقرار کردند، خوش برخورد باشید و به آنها کمک کنید.
سطح رویدادنگار پیش‌فرض Tor نمی‌تواند چندان به آنها کمک مفیدی بکند، بنابراین اگر رونوشت‌های رویدادنگار شما را خواستند، ایرادی ندارد.
کمک کنید و از فرصت استفاده کنید و دربارهٔ Tor و چرایی مفید‌بودن آن برای جهان توضیح دهید. (اگر آنها برای دریافت رویدادنگار‌ها مستقیم با شما تماس بگیرند، باید آنها را به وکلای دانشگاه خود ارجاع دهید-- به تنهایی عمل‌کردن اکثر اوغات تصمیم ضعیفی است).
اگر شکایات زیادی دریافت می‌کنید، چندین رویکرد وجود دارد که می‌توانید آنها را کاهش دهید.
ابتدا باید نکات موجود در مستندات رلهٔ Toror را دنبال کنید، از جمله انتخاب نام توصیفی برای میزبان یا دریافت نشانی IP خود.
اگر کار نکرد، می‌توانید با استفاده از MaxAdvertisedBandwidth، سرعت اعلام‌شدهٔ رلهٔ خود را کاهش دهید تا ترافیک کمتری را از شبکهٔ Tor جذب کنید. در نهایت، می‌توانید سیاست خروج خود را کاهش دهید.
برخی افراد متوجه شده‌اند که دانشگاهشان تنها زمانی رلهٔ Tor آنها را تحمل می‌کند که آنها درگیر یک پروژهٔ تحقیقاتی حول ناشناسی باشند.
بنابراین اگر علاقمند هستید، شاید بخواهید از ابتدای روند آن را آغاز کنید -- درگاه تحقیقاتی ما را ببینید.
این رویکرد مزایای مازادی دارد که می‌توانید دیگر دانشکده‌ها و دانشجویان را در روند آن وارد کنید.
نکته منفی آن این است که وجود رلهٔ Tor شما شکننده‌تر خواهد بود، چرا که در مورد شرایط از بین‌رفتن آن از پیش گفتگو کرد‌ه‌اید.
توجه داشته باشید که در بسیاری از موارد نیازی به تحقیق روی خود گرهٔ خروج ندارید-- تحقیق روی شبکهٔ Tor نیازمند شبکهٔ Tor است، و سرپا نگه داشتن آن یک تلاش اجتماعی است.
فهرست پست‌سپاری
مشترک فهرست پست‌سپاری دانشگاه‌های دارای رلهٔ Tor (و دیگر موسسات آموزشی) شوید.